Olala Chocola met Licor 43

Een paar weken geleden hadden we een prettige, nieuwe koffielikeur in de review: Licor 43 Baristo. Die viel in de smaak bij ons, maar blijkbaar ook bij andere mensen, want we kregen vrij veel reacties op de test. Positieve zelf, dat is ook wel eens anders (moet je eens een vouwfiets testen…). Onze lokale go-to person voor chocolade, Olala Chocola, had ook deze test meegekregen en daagt ons nu uit zijn chocolade met Licor 43 te proberen. Alweer die likeur? Ja, en we worden nog steeds gesponsord door hen. We snappen er ook niks van šŸ˜‰

Doen we uiteraard altijd graag, iets testen op verzoek, immers het is #UvraagtWijtesten. Maar de combinatie chocolade en een alcoholische versnapering maakt ons nog net iets enthousiaster. De verwachtingen zijn hoog gespannen. We kregen een zakje met witte, melk en pure chocolade in de vorm van soort ovaaltjes. De binnenkant bestaat uit een smeuĆÆge chocoladevulling, de buitenkant natuurlijk uit krakende chocola.

Onze trouwe volgers weten dat we vooringenomen geen liefhebbers zijn van witte chocolade, omdat het nauwelijks chocolade is. Die proberen we eerst. De vulling maakt echter een hoop goed; dit is zowaar de eerste lekkere witte chocolade, maar om nu te zeggen dat door een krachtige Licor 43 smaak komt, neuh. Bij de melk-variant is dat al beter; daar proef je tonen van Licor 43 het duidelijkst. Grappig! Bij de pure chocolade, die ook erg lekker is, zit vooral de krachtige chocoladesmaak wat in de weg van de likeur.

Review chocola met Licor 43

Het idee van chocola en likeur is natuurlijk geen nieuwe vondst. Sterker nog, het is zo oud als de kersenbonbon bij je oma. Chocolade met de alsmaar populairder wordende Licor 43 is dan ook haast een inkoppertje, maar iemand moet dat wel doen. Olala Chocola deed dat, en doet dat aardig. De smaak van de likeur is slechts op de achtergrond te bespeuren; dat had iets sterker gemogen, maar los daarvan is het wel gewoon hele lekkere chocola, zelfs die witte!

Zoku ijsmaker

Zelf ijs maken is leuk en lekker, maar voordat je eindelijk plezier van je werk hebt, ben je uren verder. Beter gewoon naar het vriesvak lopen, of de plaatselijke ijssalon voor een koele versnapering. Zoku maakt daar volgens eigen zeggen een eind aan door in 10 minuten vers ijs op tafel te hebben. Dat schreeuwt om een test! En dus deden we dat. Testen dan, schreeuwen niet direct.

De Zoku ijsmaker is eigenlijk niet meer dan een RVS kommetje, ingepakt in een grotere kom van kunststof. Deze moet je in de vriezer gooien en eruit halen op het moment dat je zin hebt in een ijsje. Stop de gewenste ingrediƫnten erin, tien minuten roeren en schrapen, en klaar! Iets korter geeft softijs, iets langer een wat stevigere variant. Afhankelijk van de ingrediƫnten maak je vanille-ijs, sorbet, frozen yoghurt of een andere variant.

We gaan voor de makkelijke versie en mixen wat room, melk en suiker (wel gekoeld, anders wordt het wel een heel langdurig verhaal). Nadat dit in de ijskoude Zoku is gegaan, zien we al snel dat het mengsel begint te stollen. Sterker nog, je moet de wanden flink schrapen, want het vriest er letterlijk aan vast. Lollig! En inderdaad merk je na een paar minuut dat er zowaar een ijsachtige substantie ontstaat. Even proeven: lekker! Het bakje blijft dankzij de prima isolatie heel lang, heel koud, dus je hebt wel even de tijd om wat te experimenteren. Wij gooien er bijvoorbeeld wat hagelslag bij voor een stracciatella ijsje. Werkt ook!

Review Zoku ijsmaker

Deze Zoku ijsmaker doet wat hij belooft: in 10 minuten vers ijs op tafel. Wel vraagt het wat voorbereiding. Je moet het ding zelf uiteraard koelen, maar ook koude ingrediĆ«nten zijn wel handig om te hebben. Ook vooraf goed mengen is belangrijk. Dit is erg leuk om te doen, de mogelijkheden zijn groot. Voor een adviesprijs vanaf 22,95 hoef je het niet te laten. Wel een punt van kritiek is de grootte: als we het recept in de begeleiding hanteren hebben we een grote bak beginproduct, en maar een klein bakje ijs. Dit kun je uiteraard overhevelen in een andere bak en snel nog wat porties maken, maar dat is wel wat gedoe. Voor de luie mensen misschien net iets teveel gerommel, voor de ijs/kookliefhebber wel een aanwinst. Leuk voor eetfeestjes, zodat iedereen z’n eigen ijsje kan maken.

KitKat wasabi

We gaan wel eens op reis en komen dan dingen tegen die om een review schreeuwen! De KitKat Wasabi is zo’n product. Afkomstig uit Japan, en vermoedelijk ook alleen daar te krijgen. We hadden al eens eerder KitKat ter test, maar nog nooit een onleesbare variant.

De KitKat Wasabi is gemaakt van witte chocolade (wat dus geen echte chocolade is, zoals we al zo vaak hebben uitgelegd, mais bon) met dus wat wasabi erin. De combi van chocolade met een pittig element is niet vreemd, sterker nog, de varianten met peper doen het wereldwijd best goed. In Mexico is pittige chocoladesaus zelfs een nationaal gerecht!

Maar goed, Wasabi dus. Daar verwacht je een flinke kick bij na een hap, maar dat valt allemaal reuze mee. Je proeft de smaak wel een beetje, maar echt pittig wordt het zeker niet. En dan houd je dus een wat vreemde Kitkat over. En daar is niet iedereen enthousiast over.

Kortom, leuk als souvenir, maar voor de smaak hoef je het allemaal niet te doen.

Een meter pindakaas van Mister Kitchen

Pindakaas! Wie is er niet groot mee geworden? Nou Erik onder andere, want die vond het niet te nassen. Dat is inmiddels veranderd, want ook zijn smaakt evolueert. Sterker nog, de hele TestHut lust er wel pap van dus we waren ook wel enthousiast toen Mister Kitchen ons uitnodigde de uitdaging aan te gaan van een meter pindakaas te testen. Gelukkig in allerlei verschillende smaken.

Komt ie: Kokos Maple, Super Crunchy, Cranberry Kaneel, Sinaasappel Rozijn, Karamel Zeezout, Chocolade en Honing Chili. Voor ieder wat wils! Sommige varianten liggen wat meer voor de hand, maar grappig is om te merken dat verschillende mensen ook qua pindakaas verschillende voorkeuren hebben. De Chocolade is het minst favoriet (hoewel een lunchgast de pot achteloos in de tas liet vallen en we die niet meer terug hebben gezien). Verder zijn de smaken vrij straf aanwezig, dus het punt van verzadiging is al snel nabij. Sinaasappel Rozijn bijvoorbeeld. Een grappige combi die best goed samengaat met pindakaas, maar na een boterham ben je er ook wel even klaar mee. Honing Chili is populair, maar droogt wel wat snel uit.

Mister Kitchen is een vrij jong Nederlands food-merk, opgericht door drie heren die ervan houden ‘wat aan te klooien in de keuken’, hierbij werkend met eerlijke, natuurlijke producten. Dat gevoel van klooien, krijg je ook wel bij de pindakazen, in positieve zin. Het is het resultaat van experimenteren en je mag daar een beetje van meegenieten. Dat is een leuk en lekker

Review Mister Kitchen pindakaas

Je kan hier heel lang over ouwehoeren, zoals de video al aangeeft, maar uiteindelijk moet je ze gewoon proeven, want de smaken lopen zo uiteen dat een ieder daar anders op reageert. Deze review eindigt dan ook wel met een koopadvies, want het zijn lekker pindakazen met verrassende extra’s die over het algemeen goed uitpakken. Laat maar weten welke jij het lekkerste vindt. Voorkeur in de hut gaat naar Honing Chili en Kokos Maple (met stiekem toch nog wat hagelslag erover).

Meybona chocolade met vrolijke verpakking

Snoepwinkel Kiekeboe wilde weten wat wij bij de TestHut van de Meybona chocolade vinden. Een vrolijke set tabletten met allerlei positieve uitingen op de verpakking. Dat stemt goed gemutst. Maar de smaak is uiteraard ook van belang. We testen de Zoete Groetjes chocolade van Meybona.

‘Deze chocolade bevat 100% positieve energie’, ‘Liever meer geluk dan wijsheid’ en ‘Keep calm and eat chocolate’. Zomaar drie spreuken op de vrolijk gekleurde verpakkingen. Leuk hoor. Heel gezellig om cadeau te doen, deze chocolade. De smaak is vastgesteld op melkchocolade, maar het testpanel roept al snel ‘Koetjesreep’. En hoewel wij warme jeugdherinneringen koesteren aan deze lekkernij, heeft niet heel veel te maken met de chocolade die we heden ten dage lekker vinden. Maar ach, het gebaar weegt zwaarder zullen we maar zeggen.

Review Meybona chocolade

De smaakvoorkeur qua chocolade hangt in de TestHut sterk naar puur. Dan is het al lastiger scoren met een melkchocolade, maar deze variant is sowieso niet uitgesproken genoeg om heel hoge ogen te scoren. Je moet hem vooral kopen vanwege de verpakking. Die is leuk, vrolijk en positief.





Review Mug Cake

Even iets voor bij de koffie pakken. Lekker! Een koekje kan, maar een huisgemaakt baksel is natuurlijk helemaal plezierig. Alleen heb je daar niet altijd zin in, laat staan dat niet 1,2,3 op tafel staat. De Mug cake van Dr Oetker moet daar verandering in brengen. Maar of dat lukt…

Eloy: “Wist je dat Dr Oetker ook echt de oprichter van het bedrijf is? Zakjes bakpoeder verkocht hij. En in 2017 zijn ze al 100 jaar in Nederland. He, opeens zin in taart.”

Een lekkere verwennerij waar je warm van wordt, staat er op de verpakking. Warm is het zeker, want je maakt hem in de magnetron en je hebt toch wat hitte nodig om van een papje een cake te maken. De handelingen zijn simpel: pak een beker, gooi er een beetje melk in, en roer de Mug Cake poeder erdoor. Vervolgens een minuut of wat in de magnetron (afhankelijk van het soort magnetron uiteraard) en klaar! Althans, dat zou het moeten zijn.

Wij hadden duidelijk niet de juiste magnetron-instellingen want na een minuut hebben we enkel nog een papje. Wel een warm papje, maar dit is geen cake. Dan maar nog een minuutje. En vervolgens stroomt/bakt hij over. De toplaag is wat sponzig en zou je zomaar als cake kunnen verkopen, maar daaronder is het nog vloeibaar. Wat er precies fout gaat weten we niet, maar dit werkt niet. Korter geeft geen cake, langer geeft vooral meer troep.

Review mug cake

Vooropgesteld: we houden van taart en gebak, en in heel veel van die baksels zitten producten van Dr Oetker verwerkt. Prima jongens, die Duitsers. Maar de Mug cake is het nou net niet. Te ver doorgevoerde fantasie, die gewoon niet lekker smaakt. Uiteraard zit er in zo’n cakeje ook weinig verse ingrediĆ«nten, behalve de melk. Wij laten deze beker even aan ons voorbij gaan.





Winterdrankje review Chai Latte

Chai is Indiaas voor thee. Latte is melk. Gooi er nog wat kruiden bij en je hebt de chai latte’s die de laatste tijd steeds populairder worden. Wij onderwierpen twee varianten van Drink Me aan een test, in de smaken Vanille en Chocolade.

Eloy: “Wist je dat chai ook in het Pakistaans, Portugees, Afghaans en Turks het woord voor thee is? En uiteraard in de meest voorkomende Arabische dialecten.”

Uiteraard drinken onze Engelse vrienden hun kopje thee met een wolkje melk. Eigenlijk is dit een voortborduren daarop. Sterker nog, ons testproduct wordt gemaakt in Engeland, met natuurlijke en echte kruiden, aldus de verpakking. En een hoop suiker, want dat staat er ook op.

Je kan de chai latte met zowel water als melk drinken, koud en warm. Je kunt het zelfs in baksels gebruiken. Wij doen de warme test. Eerst met heet water en dan krijg je vooral een mierzoet kopje thee. Soort van. Niet echt lekker. Maar als onze barista met de gestoomde melk aan komt zetten, wordt dit anders. Lekker drankje, warmte gevend en echt zo’n, tja, gezellig kneuterig karakter. In positieve zin. Vooral de vanille heeft uiteraard nog wel dat zoetje. Er zijn ook andere varianten verkrijgbaar die wat minder uitgesproken zoet zijn. De adviesprijs is zo’n 5 euro per doosje en ze zijn onder andere te krijgen in de bekende supermarkten en speciaalzaken als Simon Levelt.

Review chai latte

Chai Latte moet je met melk drinken, de naam zegt het immers al. Met water wil je dit niet, maar met opgeklopte of liever nog opgestoomde melk krijg je een levendig, lekker verwarmend drankje dat het goed zal doen op een winteravond als je een keer geen zin in koffie of glühwein hebt.





Rauwe chocoladeballen

Raw chocolate is het nieuwe chocolade, als je de gezondheidsgoeroe’s mag geloven. Zo snel stappen we echter niet over. Eerst testen. We maakten al eens een review van rauwe chocolade van Lovechock. Die viel niet zo heel goed in de smaak bij ons mannen. Daarom hebben we er voor deze test maar een vrouw bijgehaald, en wat voor eentje: Imke van Daily Cappuccino! En Lovechock was zo sportief om opnieuw in het diepe te springen en hun nieuwe Raw Chocolate Balls op te sturen.

Imke: “Rauwe chocoladeballen. Klinkt niet gezond, maar zo smaken ze wel. Eerste indruk is goed.”

Normaliter wordt cacao bij zeer hoge temperaturen gebrand en gemalen. Helaas gaat hierdoor veel van de kracht van de cacao verloren. Bij raw chocolate (rauwe chocolade) worden de cacaobonen niet gebrand en koud gemalen. Hierdoor blijven goede elementen als anti-oxidanten (flavonoĆÆden). Lovechock heeft verschillende producten in het assortiment. De nieuwste variant is Organic Raw Chocolate Rocks, dit zijn noten en vruchten omhuld in rauwe chocolade en superfoods. Wij testen de Hazelnut/vanilla.

Eloy: “Wist je dat er ook liefdesstofjes in cacao zitten? Ik vind deze rocks trouwens lekkerder dan eerder geteste repen. Kan ook aan de hoeveelheid liefdesstofjes liggen.”

Review Lovechock Raw chocolate rocks

Deze chocoladebolletjes moet je niet zien als chocoladebolletjes. Dan kom je namelijk bedrogen uit. Raw chocolate smaakt echt anders dan traditionele chocolade. Als je op die smaakbeleving van cacao, suiker, room hoopt, moeten we je teleurstellen. Maar de ingrediƫnten die hierin zijn gebruikt, zijn wel degelijk uitstekend. Flinke hazelnoten met quinoa en cacao; dit is een heel verantwoord tussendoortje. En bijkomend voordeel: je blijft er niet van dooreten, want gek genoeg vullen de balletjes vrij snel. Het is geen match binnen het chocolade-segment, we zijn nog steeds niet over, maar als healthy snack gaat dit vast hoge ogen gooien.






Verantwoorde Clif Energy Bars

Er zijn mensen die zich vrijwillig wagen aan zware inspanning, zoals sportbeoefening. Enkele Test-hutters gruwen ervan, en een enkeling stort zich wel eens in dit soort energie vretende inspanning.

En als er veel energie wordt verbruikt, moet je zo af en toe ook wat aanvullen. En dan komt het mooi uit dat we de energierepen van Clif Bar kunnen testen!

In Nederland wellicht nog niet zo bekend, maar toch al enkele jaren op de markt. In Amerika en Canada daarentegen is Clif Bar de meest verkochte energiereep.

Nu kent ons sportieve landje ook al heel wat energierepen; dus kan Clif Bar zich nog wel onderscheiden? Het onderscheid zit in hun aandacht voor onze aardbol en de bewoners daarvan. De repen worden geproduceerd van verantwoordelijke, biologische producten zoals biologische havermout, biologische haver zemelen en biologische dadels. Om een indruk te geven: van 2002 tot 2013 kocht het bedrijf zo’n 210 miljoen kilo biologische ingrediĆ«nten in.

En het mooie is dat dit familiebedrijf (en heel bijzonder: met de werknemers als mede aandeelhouders) ook bijdraagt aan verduurzaming op andere gebieden van hun business, zoals de keuze voor integriteit en ā€˜ons bedrijf zijn onze mensen’ .

Mooie woorden, belangrijk ook, maar uiteindelijk moet er natuurlijk vooral ook geproefd worden. Wij staken onze energie in het testen van drie smaken van deze Clif Bar: Blueberry Crisp, White Chocolade Macadamia nut en Crunchy Peanutbutter.

Quote Erik: ā€œLaten we zeggen: the proof of the bar is in the eating.ā€

Als eerste valt op dat het hele grote energierepen zijn. Prima op zich; maar de meeste repen die wij kennen zijn wat kleiner. En het is flink zwoegen, zo’n reep naar binnen werken. De kauwspieren worden op de proef gesteld, dus een deel van de energie gaat al op aan het kauwen van de koek zelf. Vandaar dat ze misschien wat groter gemaakt zijn. Dan maar eens een test van de smaak.Ā White Chocolade Macadamia nut: je proef speculaas met uiteraard witte chocolade. De reep kan er niets aan doen dat de meeste Test-hutters niet zo van witte chocolade houden, maar de speculaas compenseert dat wel. Prima smaak, zullen vast veel mensen wel gewoon lekker vinden.

Quote Sanne: ā€œPrima reep, mooi verhaal erachter! Ik zeg redelijkerwijs altijd ƩƩn bij je hebben, je weet maar nooit of je nog een energiedipje moet opvangen!ā€

DeĀ Blueberry Crisp bevalt beter. Net wat frisser en meer passend bij onze smaakpapillen. Uiteraard blijft ook hier opvallen dat zo’n energiereep zo compact en heavy is; je moet even je best doen. En tenslotte deĀ Crunchy Peanutbutter. Je krijgt wat wordt beloofd: pindakaas. En dat is typisch ook zo’n product datĀ grofweg de helft van de mensheid erg lekker vindt (ook als bron voor energie) en waar de andere helft van de mensheid van gruwt.

Keuze genoeg voor ieder die hevige trek heeft. En je kunt deze reep met een gerust hart eten: bij de makers zit dat hart in ieder geval op de juiste plek.

Voor ons zijn de repen wel wat al te heftig (en groot) voor de normale trek, maar de sportende TestHutter kan zich best voorstellen nog eens zo’n reep nodig te hebben bij heftige inspanningen. En dan gewoon zorgen dat je er ƩƩn bij je hebt wat ons betreft!





Johnny Doodle chocolade

De marketingmachine bij Johnny Doodle werkt prima. Stoere en stevige slogans, met een duidelijk accent op beleving. Onze eerdere Fudge-test viel in de smaak, dus de jongens en meisjes wisten wel wie ze blij konden maken met een proefpakket van de nieuwe chocolade. Inclusief hamer? Ach, wij zijn wel in voor een staaltje ā€˜krachtwerk’ en ondertussen nog wat chocolade testen: iemand moet het doen. We testen de Johnny Doodle Chocolade!

Nadat het Rotterdamse Johnny Doodle ons eerder had verwend met diverse Fudge-smaken, betreedt het merk nu ook de markt van de chocoladerepen. En dan moet je best een beetje (Rotterdams) lef hebben, want je zou zeggen: chocolade genoeg. Daarom doet Johnny het ook net wat anders. We kregen een luxe box met maar liefst acht smaken chocolade. Allereerst valt de verpakking op: fris, dynamisch en met stoere slogans. En dan de smaken: zeker geen alledaagse combinaties, maar ze prikkelen al wel de smaakpapillen: White Strawberry & Merengue, Dark Salty Fudge, Milk Fudge &Ā Brownie, Dark 72%, Milk, Milk Amaretti, White Speculoos en Dark Nougat & Cardemom. Je ziet die havenarbeiders toch al glimlachen?

Smaaktest chocolade van Johnny Doodle

En dan de beleving: een bijgeleverde hamer met de uitdaging om eens flink te meppen. Zo, dat is lekker zeg! Nog wat kleinere stukjes? Meppen maar! Chocolade op zijn Rotterdams. Lekkah! Ja, het moet gezegd worden, onze mannengenen worden wel even gestimuleerd om flink te slaan. Maar het gaat natuurlijk om de smaak! Erg verrassende combinaties, afgewisseld met klassieke keuzes. Bij de TestHut komen de wat minder zoete varianten toch wat beter uit de test. De Puur 72% scoort erg hoog en ook de Dark Salty Fudge (met dat zoutje weer inderdaad) doet het goed. Maar toch vallen ook een aantal behoorlijk zoete varianten goed in de smaak. En dat zegt dus wel iets; alle chocoladeliefhebbers kunnen hun hart ophalen. Zelfs de witte variant (die dus nauwelijks nog iets met echte chocolade te maken heeft) met speculoos komt in de top 3 van sommige testers voor.

Het eten van deze chocolade is zeker geen straf. En EERLIJK is eerlijk: ook de missie van Johnny Doodle is goed om te vermelden. Naast een eerlijke prijs voor de cacaoboeren, draagt het kopen van deze repen ook bij aan het opzetten van een coƶperatie met Ghanese cacaoboeren. Ter ondersteuning in wat ze echt nodig hebben: onderwijs bijvoorbeeld, maar ook praktische zaken als goede kruiwagens en rubberlaarzen. Dan neem je toch met een gerust hart nog een reepje mee.

Review Johnny Doodle chocoladerepen

Wat ons betreft is Johnny Doodle goed bezig. Naast goede fudges nu ook stoere chocoladerepen. Met veel smaakkeuzes, voor elk wat wils. Met beleving en passie. En met oor voor de klant – lees onze test over de fudge nog maar eens na: onze tips over de verpakking werden meteen opgepakt! Wij zijn fan en kijken uit naar weer nieuwe toevoegingen aan het assortiment van Johnny Doodle. Luisteren jullie daar in Rotterdam? Misschien hagelslag of chocoladepasta? Wij houden ons aanbevolen… Onze persoonlijke voorkeur gaat uit naar de pure varianten, met of zonder salty fudge.